Verounico(-de-roucas)
Veronica fruticans
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Véronique des rochers, Véronique buissonnante.
Descripcioun :Poulido verounico di flour bluio founço emé lou centre un pau rouge, que trachis dins li roucas e li pelouso d'auto mountagno. Li ramo soun drecho, li fueio óupousado e lusènto. La planto a ges de péu.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2800 m
Aparado : Noun
Liò : Mountagno mejano
- Auto mountagno
- Roucas
- Terraire safrous
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Veronica fruticans Jacq., 1762
(= Veronica saxatilis Scop., 1771 )
Mourven
Juniperus phoenicea subsp. turbinata
Cupressaceae
Àutri noum : Cade-dourmihous, Morven, Mourvenc, Mourvè.
Nom en français : Genévrier de mer.
Descripcioun :Aquelo meno de mourven trachis dins li duno de sablo en ribo de mar. Fai de "fru" un pau mai gros (> 9 mm) que caupon mens de grano (< 7) que la subsp. phoenicea, coumuno, que vèn dins li colo. Li jóuini ramo soun tambèn mai drecho. Coumpara emé la subsp. phoenicea que ié sèmblo forço.
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que lou mourven di garrrigo.
Port : Aubret
Taio : 0,5 à 5 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juniperus
Famiho : Cupressaceae
Ordre : Cupressales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 13 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca, Si
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Mar
- Sablo
- Duno
Estànci : Termoumediterran
Couroulougi : Mediterrano
Ref. sc. : Juniperus phoenicea subsp. turbinata (Guss.) Arcang., 1882